Szatnia – Teatr Przebudzeni - II Liceum Ogólnokształcące z BJN im. Bronisława Taraszkiewicza w Bielsku Podlaskim 

Szatnia – Teatr Przebudzeni
środa, 26 kwietnia 2023 roku
Dodał: Sławomir Niedźwiecki
Kategoria: Komunikaty  

26 kwietnia nasi uczniowie wzięli udział w spektaklu „Szatnia” w wykonaniu Teatru Przebudzeni z Ostródy. Fot. Dariusz Wychudzki

"Jeśli nie wiesz dokąd zmierzasz, to nie wiesz gdzie dotrzesz... Proste!" Tymi słowami rozpoczęło się dzisiejsze teatralne wydarzenie w Bielsku Podlaskim.

Teatr Przebudzeni

SZATNIA

Reżyseria: Monika Kazimierczyk, Dariusz Wychudzki

Scenariusz: Monika Kazimierczyk, Dariusz Wychudzki oraz Zespół

Muzyka na żywo – fortepian: Dariusz Wychudzki

Występują:

Bałdyga Mateusz – postać tajemnicza
Foryński Bartek – Szatniarz
Ilasz Justyna – postać zatrzymana w dzieciństwie
Jaworski Paweł – szukający swoich korzeni
Kondrusik Anna – Sprzątaczka
Kudlak Justyna – podróżniczka
Łukasik Paweł – bokser
Olszewska Natalia – artystka
Pajka Zdzisław – pielgrzym
Pawłowski Dominik – ksiądz
Sajdak Brygida – panna młoda
Połeć Iwona – osoba w związku
Wóltański Patryk /Adamski Adam – osoba w związku

Teatr powinien mówić własnym głosem, o własnych sprawach i na własną odpowiedzialność – ta dewiza przyświeca Teatrowi Przebudzeni w pracy artystycznej. Okazuje się, że ostródzkim artystom udaje się podążać tą myślą, czego dowodem są osiągnięcia Teatru. W BDK Przebudzeni zaprezentowali bielskiej publiczności „Szatnię” w reżyserii Moniki Kazimierczyk i Dariusza Wychudzkiego, która od premiery w grudniu 2015 roku wciąż zachwyca.

Spektakl inspirowany jest twórczością Tadeusza Kantora, jest syntezą między tym co było, co jest i co będzie lub co może być. To zderzenie przeszłości, historii postaci z teraźniejszością, aktualnym położeniem, tzw. „byciem w niebycie”. Wrzuceni w przestrzeń, w „szatnię” pytają „co dalej?”. Spektakl to swoisty rachunek sumienia bohaterów, a jednocześnie odbiorców, stawia pytania o zasadnicze wartości i relacje międzyludzkie, o sens życia. Zatem „jak żyć, by nadal być?”. Akcji towarzyszy uczucie odrealnienia, nieważkości, a wszystko by zatrzymać widza, skłonić do refleksji nad „sztuką życia i umierania”.

Fot. Walery Skrundz



Wstecz